Mensen vonden mij vroeger een rommelaar die nooit iets weg kon gooien. Verzamelen werd in die tijd veelal door kinderen gedaan maar dan ging het om sigarenbandjes, suikerzakjes, sleutelhangers, speldjes en labels van luciferdoosjes. Dat was laagdrempelig want het kostte niets.

Later kreeg ik belangstelling voor techniek: radio’s, camera’s en computers. Mijn eerste radio vond ik zo’n 25 jaar geleden in de lokale kringloopwinkel. Het was een model zoals wij er vroeger een in huis hadden staan. In het familiefotoarchief vond mijn vader een foto waarop ik, als broekenmannetje toen nog, bij de radio te poseren was gezet. Daarna kocht ik een radio/grammofoon/versterkersetje, identiek aan het setje dat ik aanschafte met het geld verdiend met mijn eerste vakantiebaantje

Toen ging het los. In de daarop volgende jaren breidde de verzameling audioapparatuur zich gestaag uit.

Gaandeweg werd mijn belangstelling voor andere verzamelobjecten gewekt.